همایش بینالمللی نظریه انتظار در اندیشه آیتالله العظمی خامنهای (دامت برکاته) به منظور تبیین آموزههای مرتبط با مسأله انتظار، از سوی پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهشی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و با همکاری دانشگاه معارف اسلامی برگزار می شود.
از محور های اصلی همایش می توان به مفهوم و چیستی نظریه پردازی در حوزه انتظار، مهدویت از دیدگاه حضرت آیت الله خامنه ای، مبانی و ابعاد نظریه انتظار در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای، نظریه انتظار در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای، ابعاد نظریه انتظار در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای و مقایسه نظریه انتظار در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای با نظریات معطوف به آینده اشاره کرد.
همچنین ویژگی ها و شاخصه های جامعه منتظر در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای، وظایف و کارکردهای جامعه منتظر در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای، راهکارهای تحقق جامعه منتظر در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای، آسیب شناسی انتظار و جامعه منتظر در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای و جامعه موعود و منتظَر در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای از محورهای اصلی همایش نظریه انتظار به شمار می روند.
تاریخهای مهم:
مهلت ارسال چکیده مقاله: ۲۵ تیرماه ۹۸
مهلت ارسال اصل مقاله: ۲۵ مردادماه ۹۸
علاقه مندان می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر به سامانه اینترنتی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به نشانی زیر مراجعه نمایند:
گفتنی است، این همایش در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام به ثبت رسیده و مجوز ISC را دریافت کرده است و مقالات برگزیده در مجلات علمی پژوهشی و نیز در مجموعه مقالات به چاپ خواهد رسید.
امیدواریم اساتید و دانشجویان محترم با ارائه مقالات خود، بر غنای علمی این همایش بیافزایند.
چکیده یا ابسترکت (Abstract) نمایشی است کوتاه و مختصر از اطلاعاتی است که در یک متن دانشگاهی، پژوهشی و یا مقالات آی اس آی برای خواننده. محتوای یک چکیده فشرده اما تشریح کننده است و خواننده با خواندن چکیده ی مقاله پی خواهد برد که چه مطالبی در متن اصلی پوشش داده شده است. به بیان غیر رسمی چکیده ی مقاله است که خواننده را مصمم می کند که متن مقاله را بخواند و یا از آن صرف نظر کند. در این متن سعی شده است تا پیشنهاد های مفیدی برای نوشتن یک چکیده ی علمی جمع آوری شود و در اختیار محققین گرامی قرار گیرد.
چکیده اول می آید اما آخر نوشته می شود
اگر شما یک مقاله علمی را می نویسید، توصیه می شود که نوشتن چکیده آخرین کاری باشد که انجام می دهید.
چکیده معمولا از چه بخش هایی تشکلی می شود؟
چهار بخش اصلی در متن چکیده وجود دارد
انگیزه و بیان مسئله : چرا ما به مسئله ی حاضر اهمیت می دهیم؟ در تحقیقات انجام شده چه موضوعی بوده است که فاصله ای را ایجاد کرده است؟
روش ها / رویه ها / راهکار ها : دقیقا شما چه کاری کردید تا به نتیجه رسیدید؟ ( مثال: با ۱۷ دانش آموز مصاحبه کردیم، ۲۵ آزمایش را انجام دادیم، ۵ اثر ادبی را تجزیه و تحلیل کردیم)
نتایج / دستاوردها/ محصولات : به عنوان نتیجه و محصول کاری که با روش بیان شده انجام شده است چه چیزی یافته اید / یاد گرفته اید/ ایجاد کرده اید
نتیجه گیری / مفاهیم : در پایان با توجه به مسئله ای که بیان کردید، برزگترین یافته ی شما برای درک بهتر و پیشبرد موضوع تحقیقاتی چه بوده است؟
یکبار دیگر مقدمه را بخوانید
قسمت مقدمه ی مقاله دربردارنده ی نگاه کلی به مطلب و خلاصه ای از موارد انجام شده در یک تحقیق است، همچنین در کل مقاله به دنبال جملات کلیدی و مهم باشید.
به یاد داشته باشید که موضوع اصلی چه بوده است و شما می خواهید چه چیزی را به خوانندگان ارائه کنید. خود را در جای خواننده بگذارید و سعی کنید بفهمید که نویسنده در چه ارتباطی بحث می کند.
کل مقاله یک بار دیگر بخوانید و زیر جملات مهم و اساسی آن خط بکشید ( می توانید از ماژیک هایلایت هم استفاده کنید ) . مواردی که آنها را برجسته کرده اید می تواند برای نوشتن چکیده بسیار مفید باشند.
در مقاله شما قسمتی وجود دارد که به تاریخچه ی این نحقیق پرداخته است و در ادامه هدف این تحقیق وجود دارد. همچنین معمولا در قسمت های بعدی روش تحقیق نیز بیان شده است. این اطلاعات را نیز برجسته کنید تا برای نوشتن چکیده آماده تر شده باشید.
یک پیش نویس از چکیده بنویسید
از مواردی که هایلایت کرده بودید استفاده کنید و یک پیش نویس از موارد کلیدی تحقیق بنویسید، با چه پیشینه ای و با چه روشی چه کاری انجام شده است و چه دستاورد کلی ای داشته است؟
عبارت هایی که برجسته کرده بودید را عینا کپی نکنید، متن چکیده یک متن مستقل است و بهتر است آن را از نو بنویسید.
موضوع اصلی را گم نکنید
توجه داشته باشید که یک مقاله فقط یک موضوع اصلی دارد، ممکن است چندین موضوع کوچک فرعی نیز داشته باشید اما همواره تمرکز شما باید بر روی موضوع اصلی مقاله باشد. شما چکیده را می نویسید تا نکات اصلی و برجسته ی تحقیق را در چند خط به خواننده ارائه کنید.
در هنگام نوشتن ابسترکت از کلمات و جملات واضح و قوی استفاده کنید. توجه کنید که شما یک چکیده از یک مقاله علمی می نویسید، لذا بر روی واقعیات تکیه کنید و ساده و کوتاه بنویسید.
در متن شما باید یکپارچکی وجود داشته باشد، جملات قبلی و بعدی از نظر سیر موضوعی باید خط مشی مشخصی را دنبال کنند که همان موضوع اصلی تحقیق است.
متن پیش نویس را جهت ویرایش و نهایی شدن آماده کنید
حتما متن نهایی را یکبار دیگر بخوانید و آن را از نظر نگارش، غلط های املایی و گرامری و دستوری بررسی کنید و نسخه ی نهایی را آماده کنید
چکیده را با متن مقاله مقایسه کنید
چکیده شما مجددا باید با موضوعات مطرح شده در مقاله همخوانی داشته باشد و نمایشی کوتاه و مختصر و مفید از آن چیزی باشد که در سرتاسر مقاله به آن پرداخته شده است.
منبع: www.collegeprozheh.ir
1-اصالت موضوع:از ملاکهای مهم ارزیابی و امتیازدهی به مقالههای علمی اصالت موضوع و جدید بودن آن است. حداقل یکی از موارد زیر برای اثبات اصالت یک اثر کافی میباشد:
الف)اجرای تحقیقی که برای اولین بار انجام شده باشد.
ب)ایدهای نو باید در موضوع مقاله نهفته باشد.
ج)تحلیل و استنتاج ایدههای دیگران از زاویهای نو که به پویایی موضوع مورد نظر کمک میکند.
د)اجرای تحقیقی که در یک کشور برای اولین بار انجام شده باشد.
ه)استفاده از تکنیکهای موجود برای موضوعی تازه با تکیه بر خلاقیت و نوآوری.
و)فرآهم آوری زمینه لازم برای آیندگان.
2-عنوان: در هر مقاله نخستین بخشی که توسط خوانندگان دیده میشود عنوان است که معمولاٌ نخستین قضاوت خواننده درباره محتوای مقاله نیز از مطالعه این بخش حاصل میشود. با توجه به اینکه معمولاٌ جستجو در بانکهای اطلاعاتی مقالات بر اساس عنوان مقاله صورت میگیرد لذا دقت در انتخاب کلمات در عنوان از اهمیت ویژهای برخوردار است. عنوان مقاله که درواقع هویت و هدف آن را نمایش میدهد باید روشن، گویا، جامع، مانع و تا حد ممکن مختصر باشد.
3-چکیده: هدف از تهیه چکیده، ایجاد تصویری کلی و روشن در خصوص محتوای مقاله است که باید بصورت یک بند منسجم و به زمان گذشته نوشته شود و حاوی مطالبی باشد که در مقاله بحث شده است و خواننده را به مطالعه متن اصلی ترغیب کند.
4-کلیدواژهها: انتخاب کلیدواژهها مستلزم ترکیبی از واژگان عمومی و تخصصی است که بیشترین و نزدیکترین رابطه معنایی را با محتوای مقاله دارد.
5-مقدمه: هدف از مقدمه آمادهسازی ذهن خواننده برای ورود به بحث اصلی است. لذا باید از حاشیهپردازی پرهیز و با تبیین اهمیت موضوع مقاله خواننده را به ادامه مطالعه متن اصلی ترغیب کرد.
6-بیان مسئله: در این بخش باید مسئله و موضوعی که زمینهساز پژوهش شده و انگیزه اصلی نگارش مقاله مورد نظر بوده است به روشنی و اختصار تبیین شود.
7- تبیین هدف: هدف مقاله بایدبه روشنی توصیف و تبیین شود، متناسب با بیان مسئله تدوین شود، واقعبینانه باشد، به راحتی در متن قابل رویت باشد و در پایان مقاله، نویسنده به آن دست یابد.
8- پرسشهای پژوهش: این پرسشها باید به روشنی و متناسب با هدف مقاله ذکر شوند و فرضیهها نیز روشن و بدون ابهام و آزمونپذیر باشند.
9- پیشینه پژوهش: مرور نوشتارها و تشریح مبانی نظری مرتبط با موضوع را دربرمیگیرد. بهترین روش مرور نوشتارها روش تحلیلی و گزیده است که در آن ضمن رعایت اختصار، خود نویسنده روند حاکم بر حوزه موضوعی را تحلیل میکند.
10-معرفی پروژه: ویژگیهای اصلی پژوهش و آنچه آن را از موارد مشابه مجزا میکند مشخص میسازد.
11-روششناسی: روش تحقیق بکارگرفته شده در پژوهش و دلایل انتخاب آن را توضیح میدهد.
12-ابزار پژوهش: ابزار گردآوری و تحلیل دادهها باید به روشنی معرفی شده و مزایا و معایب آنها به دقت تشریح شود.
13-جامعه پژوهش: به معرفی جامعه مورد مطالعه و ویژگیهای آن و همچنین دلایل انتخاب و ارتباط آن با هدف مقاله میپردازد.
14-محدوده و محدودیتها: آنچه پژوهشگر را محدود کرده(ناشی از عوامل محیطی) و یا محدودیتی که خود پژوهشگر در پژوهش خود اعمال کرده است را نشان میدهد.
15-یافتهها: نتایج توصیفی و تحلیلی ناشی از پژوهش را تبیین میکند.
16-بحث و نتیجه: تحلیل نهایی پژوهشگر و تفسیر نتایج بدست آمده و همچنین مقایسه آن با سایر کارهای مشابه را نشان میدهد.
17-پیشنهادها: با ارائه پیشنهادات کاربردی، مسیر سایر پژوهشگران در حوزه موضوعی مربوطه هموار میشود.
18-تقدیر و تشکر: در پایان نام افراد یا سازمانهایی که به نحوی در اجرای پژوهش نقش داشتهاند با کسب اجازه از آنها ذکر میشود.
19-منابع: به ذکر تمام منابع مورد استفاده بر اساس یکی از شیوهنامههای استاندارد میپردازد.
20-پیوستها: آنچه را که متناسب با محتوای مقاله و مورد نیاز خواننده است بصورت اطلاعات تکمیلی ارائه میدهد.
رعایت بندهای فوق پژوهشگر را در نگارش هر چه بهتر و منسجمتر یک مقاله کمک مینماید.
برگرفته از مقاله صد ویژگی یک مقاله علمی-پژوهشی خوب، دکتر یزدان منصوریان، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم
منبع: www.isipaper.org
نویسندگی چیست؟ نویسنده کیست؟
ارکان پیام رسانی، عبارتند از: پیام، پیام رسان، پیام گیر، ابزار پیام رسانی و روش پیام رسانی. هر پیامی نیز دو رکن دارد؛ محتوا و قالب. رکن اول به «چه چیز گفتن» و رکن دوم به «چگونه گفتن»، مربوط می شود. نویسندگی نیز نوعی پیام رسانی است که در بعد محتوای نوشته، باید دیدگاه یا نگاهی نو را مطرح کرد و در بعد قالب نوشته، باید نگارشی نو را به قلم آورد. از این رو، نویسنده کسی است که دیدگاهی نو یا نگاهی نو را با نگارشی نو، به خواننده انقال می دهد. نویسندگی نیز بر سه پایه زیر استوار است:
1. هنر خوب حس کردن (به ویژه خوب دیدن و خوب شنیدن).
2. هنر خوب اندیشیدن.
3. هنر خوب نوشتن. بنابراین، نویسندگی، یعنی هنر نگارش پیامی نو با بیانی نو و بدین سبب، در نویسندگی با سه عنوان روبه رو هستیم؛ 1. نویسا. 2. رونویسنده. 3. نویسنده.
قدر مجموعه گل، مرغ سحر داند و بس
که نه هر کاو ورقی خواند، معانی دانست1
در هر نوع پیام رسانی، پنج رکن زیر وجود دارند:
1. پیام.
2. پیام رسان (فرستنده).
3. پیام گیر (گیرنده).
4. ابزار پیام رسانی (رسانه).
5. روش پیام رسانی.
نخست آن که نویسندگی نیز نوعی پیام رسانی است که پیام آن، نوشته و پیام رسان آن، نویسنده و پیام گیر آن، خواننده و ابزار آن، قلم است و با روش های ویژه نویسندگی و تأثیرگذاری نوشتاری، در پایان، به صورت کتاب و مقاله و مانند آن در می آید و جلوه گری می کند.
دوم آن که خود هر پیامی نیز دو رکن دارد که یکی به «چه چیز گفتن» مربوط می شود و دیگری به «چگونه گفتن» و آن دو رکن، عبارتند از:
الف) محتوا.
ب) قالب.
بنابراین، فقط خوب بودن و حلاوت پیام، مهم نیست؛ بلکه خوب رساندن و ملاحت پیام نیز مهم است. سوم آن که در هر نوشته ای نیز باید با دو مسئله روبه رو شد و آن دو را مشاهده کرد و در غیر این صورت، شایسته است - اگر نگوییم بایسته است - دست به قلم نبریم و چیزی بر کاغذ ننشانیم و عطای این گونه نوشتن را به لقای آن ببخشیم. مسئله اول، به محتوای نوشته و مسئله دوم، به قالب نوشته مربوط می شود که عبارتند از:
1. دیدگاه یا نگاه نو.
2. نگارش نو.
با این سه نکته و مقدمه کوتاه، باید گفت: «نویسنده کسی است که دیدگاهی نو یا دیدگاهی نو را با نگارشی نو، به خواننده انتقال می دهد» و این سروده مولوی را همواره به یاد دارد و به کار می گیرد:
هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
وا رهد از حد جهان، بی حد و اندازه شود
بدین سبب، هر نویسنده ای به هر اندازه که پیام و نوشته خود را با بیان و کیفیت بهتر و گستره تر و کمیت بیشتری به مخاطب منتقل می سازد، به همان اندازه نیز توان نویسندگی او بیشتر است. ناگفته روشن است که آن چه در نویسندگی مهم، می نماید، نخست نگارش نو و آنگاه دیدگاه یا نگاه نو است؛ زیرا آن که دیدگاهی تازه را مطرح می کند، اما آن را با نگارشی معمولی و سطحی به قلم می آورد، نویسنده نیست و سرانجام، پژوهنده ای نواندیش است. همچنین آن که نگاهی تازه را نیز نشان می دهد؛ اما باز آن را با نگارشی تکراری و عادی، قلمی می کند، او هم نویسنده نیست و تصویرگری نو منظر است.
از همین رو، این سروده صائب تبریزی را نیز ارج می نهیم و آن را سرلوحه نگارش ها و قلم زنی های خویش قرار می دهیم؛ «دامن هر گل مگیر و گرد هر شمعی مگرد/ طالب حسن غریب و معنی بیگانه باش» و از آن چه گفته شد، به این باور دست می یابیم که برای نویسنده شدن، افزون بر نواندیش بودن یا نومنظر بودن، باید نونویس و نونگار نیز بود.
منبع: مجله پرسمان خرداد 1387، شماره 65، www.hawzah.net
آخرین نظرات