باسمه تعالی
«شیوه نامه مقاله نویسی»
از مهمترين روشهاي انتقال اطلاعات، تدوين و انتشار مقاله علمي است، مقاله به منزله يك سند علمي و ملاك ارزيابي توان علمي نويسنده است.
مراحل پژوهش:
1- مسأله يابي و طرح تحقيق
2- اجراي تحقيق: گردآوري اطلاعات، ارزيابي، داوري و نتيجه گيري
3- تدوين گزارش در قالبهاي كتاب، پاياننامه يا مقاله علمي
طرح پژوهش:به نقشه كار پژوهشگر براي حل مسأله پژوهش گفته ميشود.
اجزای يك مقاله علمي:
1. صفحه عنوان
2.چكيده
3.كليد واژگان(ذیل چکیده باید)
4.فهرست مطالب
5. مقدمه
6. بدنه و متن اصلی
7.نتيجه گیری
8. پیشنهادات
9.استنادات (منابع و مأخذ)
توضيح تفصيلي اين اجزا به شرح ذيل است:
1.عنوان:
پختگي عنوان، حاكي از توان علمي نويسنده و عنوان نامناسب ارزش مقاله را كم ميكند. اين عنوان ناظر به مسأله تحقيق و پرسش اصلي است. همچنين پوشش دهندهي واژگان كليدي است. پس بايد گويا و رسا باشد، در عين حال اختصار عنوان،يك امتياز است و كلمات بايد بين سه تا هشت كلمه باشد. عنوان نبايد اعم يا اخص از محتواي مقاله يا از روي تعصب باشد. زمان انتخاب عنوان ميتواند در ابتدا و يا تكميل يا در حین کار یا پس از تکمیل و در انتها باشد و تا آخرین مراحل امکان تعویض داشته باشد. از عناوين كليشهاي بايد پرهيز شود و در مقالات علمي،عنوان باید علمي و به دور از صنايع ادبي و ابهام آميز باشد.
مشخصات صفحه عنوان : آرم الله ، مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران، معاونت پژوهش ، نویسنده: نام طلبه ….. نام استاد راهنما ….مدرسه ….. شهر …. استان …. ، فصل و سال تدوین ، ذکر شود.
1. چكيده مقاله:
در چكيده بايد با استفاده از كلمات متن، عصاره مقاله را در 150 تا 200 كلمه آورده شود.
آن خلاصه جامعي از محتواي يك گزارش پژوهشي است كه هدفها، پرسشها، روشها و يافتههاي پژوهش را به اختصار دارد و اين آيينه پژوهش است و مخاطب را تحريص و تشويق به خواندن ميكند.
اجزاي چكيده شامل دلايل نگارش و بيان مسئله و مشكلي است كه در مقاله مورد توجه قرار گرفته و نظرهاي مختلف پيرامون آن بررسي شده و ادلهها و شواهد كافي در همان راستا بررسي و نتايج علمي بدست آمده را باز مينمايد و بايد از زبان خود پژوهشگر (نه نقل قول) به صورت فعل ماضي آورده شود.
در چكيده بهتر است كلمات كليدي هم بيايد. چكيده غير از فهرست يا مقدمه است و جزئي از محتواي مقاله و اجمالي از مطالب تفصيلي آن است و از طريق مطالعة فهرست مطالب، مقدمه و نتايج نوشته ميشود.
در چكيده لازم نيست به منابع و مآخذ، ارجاعي انجام شود و از بيان خطابي، مثال و توضيح مفاهيم پرهيز ميشود.
براي مهارت افزايي در اين رابطه، بهتر است چكيده مقالات علمی مطالعه و مرور شود تا الگويي فرا راه محققان باشد. چكيده در حقيقت بخش کامل، جامع و مستقل از اصل گزارش است پس نبايد پيش از گزارش پژوهش تهيه شود.
جایگاه چکیده قبل از فهرست مطالب است .
آسيب هاي چكيده نويسي:
1. تبديل چكيده به فهرست: چكيده هرگز مروري بر مباحث اثر تحقيقي و رساله نيست، بنابراين نبايد آن را با گزارش فهرست اثر اشتباه گرفت.
2. تبديل چكيده به طرح مسئله: برخي از افراد، در چكيده به شرح و تفصيل موضوع پايان نامه، مسائل آن و ضرورت بحث از مسئله ميپردازند كه نادرست است. البته بيان اجمالي مسئله نيز از مباحث چكيده است، اما سهم آن متناسب با سهم حجم چكيده است، نه اينكه اهم مطالب چكيده بر محور بيان مسئله بنا شده باشد.
3. ارجاع به مآخذ: پرداختن به معرفي منابع و مآخذ در چكيده نيز، نادرست است.
4. بيان خطابي: ادبيات چكيده بايد همانند ادبيات رساله يا مقاله باشد. در واقع، استفاده از بيان شعارگونه، عبارتپردازي خطابه در شأن رساله و مقاله علمي نيست.
آخرین نظرات