نوشته‌های تخصصی و عمومی
نوشته‌ایی که برای فرهیختگان جامعه و اهل تحقیق نوشته میشود و « تخصصی » نام دارد، کاملاً روی اصول و موازین علمی باشد و از ارتقان لازم در محتوا، تعابیر، ارجاعات و استدلالها برخودار باشد. اما آنچه برای عموم نوشته میشود، مثلاً کتاب «سیاحت غرب» آقا نجفی قوچانی، باید زبان رایج روز را داشته باشد که قابل ارتباط و تفاهم با معاصرین است. اگر به آثار عمومی دانشمندانی همچون علامه‌ی مجلسی، مرحوم نراقی، محدث قمی و … از زاویه‌ی تناسب با شرایط عصر بنگریم، خواهیم دید که کتب آنان به تناسب زمان، از روانترین، پخته‌ترین و شیواترین نثرهای رایج روزگار خود بوده‌اند. مقالاتی که در نشریات و مجلات عمومی در این روزگار نوشته میشود، با مقالات نشریات علمی باید متفاوت باشد. سبکی که در صدا و سیما که ( که یک رسانه‌ی همگانی است) در نوشته‌ها و گفتارها مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید هر چه راحت‌تر با عموم مخاطبین رابطه برقرار کند.
اگر نسل امروز، نوشته‌های روان را می‌پسندند و می‌پذیرند، عرضه‌ی معرف دینی برای عموم باید متناسب با این خواست و اقبال عامه باشد. اینکه در حدیث حضرت رضا (علیه السلام) می‌خوانیم «فان الناس لو عملوا محاسن کلامنا محاسن کلامنا لا تّبعوا» امروز چگونه قابل تحقق است؟
چه شیوه‌ای باید به کار گرفت که معارف اهل بیت، به زبانی همه فهم و در سطحی گسترده و شیوه‌های آن است، بهرهگیری از آرایه‌های ادبی و نگارش «نثر ادبی» و استفاده از قالب‌های هنری که تأثیری ماندگارتر و گسترده‌تر دارد، شیوه‌ی دیگری است.
همان‌گونه که «ویترین آرایی» در عرضه‌ی کالاهای مختلف و فروش اجناس، برای یک فروشنده نقشی تعیین کننده دارد، کیفیت ارایه و عرضه‌ی معارف فکری اسلام نیز، نیازمند ویترین‌آرایی است، یعنی بهرهگیری از قالب‌های نو و مؤثر. دریغ است که ذخایر و نفایس دینی در گنجینه‌های کتب تاریخ و حدیث و تفسیر بماند و به علت به روز نبودن و عدم عرضه‌ی شیوا، مهجور و متروک بماند.
کتاب «فیلسوف نماها» از آیه المکارم، «مناظره‌ی دکتر و پیر» از شهید هاشمی نژاد «داستان راستان» از شهید مطهری، از نمونه‌های موفقی به شمار می‌رود که با بهرهگیری از قلم شیوا و روان و امروزی، معارفی از دین به نسل کتاب خوان امروز عرضه می‌کنند.
واحد پژوهش حوزه علمیه کوثر
آخرین نظرات