برای دانلود رایگان فایل کلیک کنید.
نشانه های نگارشی :
باعث می شود که ما متن را بهتر ودرست تر بخوانیم و مفهوم آنرا بهتر بفهمیم هرکدام ازاین نشانه کاربرد خاص خودرادارند .
برای دانلود رایگان فایل کلیک کنید.
خواندن انتقادی:
هدف از خواندن انتقادی: دستیابی به قضاوت مستدل و درگیری عمیق‌تر با مطالب از طریق تجزیه و تحلیل معانی است.
منظور از خواندن انتقادی: قضاوت کردن در مورد درستی، اعتبار، یا ارزش مطالب خواندنی بر اساس ملاک‌ها یا استاندارهای صحیح است.
مراحل خواندن انتقادی: سه مرحله دارد. 1. خواندن سطور 2. خواندن بین سطور 3. خواندن ماورای سطور.
سؤال کردن: جریان استدلال مؤلف را در رسیدن به نتیجه‌گیری مورد سؤال قرار می‌دهیم. نوع سؤالات هنگام مطالعه یک مقاله: تز نویسنده چیست؟ چه اطلاعاتی این تز را حمایت می‌کند؟ تا چه حد صحت دارد؟ چه اطلاعاتی مورد بحث قرار نگرفته‌اند؟ آیا نتیجه‌گیری نویسنده مبتنی بر یک استدلال منطقی است؟
استنباط کردن: فنی است که از طریق آن می‌توان، بر اساس آنچه نویسنده بیان کرده است به نتیجه‌گیری منطقی دست زد.
ربط دادن: فن ربط دادن متکی است بر سؤال کردن و استنباط کردن و هدف آن مقایسه کردن به مقابله کردن و موازنه کردن مطالب از درون و بیرون است به طور کلی این نوع ربط دادن را در سه سطح می‌توان مشخص کرد.
1. بخش با بخش یا فصل با فصل
2. کتاب با کتاب یا کتاب با سایر مطالب نوشتنی
3. کتاب با تجربیات شخصی
الف) برای اینکه بتوان در خواندن انتقادی بر یک قضاوت درست دست یافت.
ب) کتاب با تجربیات شخصی برای اینکه بتوان در خواندن انتقادی به یک قضاوت درست دست یافت.
ج) داشتن نوعی اعتقاد و درگیری عقلانی و عاطفی با مطالب لازم است.
د) در عین‌حال کنار گذاشتن تعصبها و آمادگی برای پذیرفتن مطالب تازه و تغییر دادن عقاید پیشین از ضرورتهای روش خواندن انتقادی است.
ارزشیابی: ارزش و اهمیت آنچه خوانده‌ایم.
ارزشیابی صحیح و جامع باید در برگیرنده‌ی محتوا، سازمان، و سبک اثر باشد. و براساس ملاک‌های درونی و بیرونی صورت پذیرد.
ملاک‌های درونی: محتوا: حقیقت کلام است و عقیده مؤلف چیست؟
سازمان: آیا مؤلف مطالب خود را با یک بیان کلی شروع کرده است و به تدریج به یک نتیجه کلی رسیده است.
سبک: نکات به کار رفته برای منظور نویسنده مناسب‌اند ـ انتقال از یک قسمت به قسمت دیگر روشن است؟ سبک نوشته علاقه شما را به خود جلب می‌کند؟
ملاک‌های بیرونی: که با تجربیات شخصی، استخراج می‌شوند.
محتوا: عقاید و اطلاعات مؤلف در مقایسه با آثار دیگر مؤلفان تا چه حد مقرون به صحت است؟
سازمان: نحوه استدلال و سازمان دادن مطالب این مؤلف در مقایسه با آثار سایر مؤلفان چه وضعیتی دارد کدام ارجحیت دارد؟
سبک: سبک این مؤلف نسبت به سبک سایر مؤلفان در زمینه‌های مشابه چه وضعیتی دارد.
منبع : روشهای یادگیری،نویسنده: علی اکبر سیف.
از مسائل مهم دیگری که در فیش برداری و استفاده صحیح و سریع از فیش ها در مراجعات بعدی باید بدان توجه شود روش طبقه بندی و باریابی فیش هاست.
طبقه بندی و تنظیم فیش ها ممکن است بر اساس «موضوع» یا «نام مولف» یا « انواع کتاب و ماخذ» و یا «تاریخ و زمان» صورت گیرد، ولی دسته بندی فیش ها در تحقیقات و مطالعات غالبا بر اساس «موضوع» به شکل زیر خواهد بود:
1- «موضوعات کلی» مانند اخلاق، فقه، تاریخ، فیزیک، شیمی، ریاضی و نظیر ان بر اساس « حروف الفبا» تنظیم می گردد و برای هر کدام یک «برگه راهنما» که مقداری بلند تر است در نظر گرفته می شود تا بازیابی مطالعات و تحقیقات ساده تر گردد.
البته می توان رده بندی ده گانه «دیوئی» را که شامل عناوین «آثار کلی و متفرقه»، «فلسفه»، «دین»، نعلوم اجتماعی»، «زبان علوم خالص»، «علوم عملی»، «هنر ها»، «ادبیات و تاریخ» است، به کار گرفت ولی همانگونه که قبلا گفته شد در تحقیقات ساده و متوسط به موضوعات کلی دیوئی نیازی نیست .
2- بعد از برگه راهنمای موضوعات کلی، هر یک از برگه دان های «موضوعات عام» طبق «حروف الفبا »تنظیم می شوند؛مثلا بعد از برگه راهنمای موضوع کلی «اخلاق» برگه دان های مربوط به موضوعات عام از قبیل «اخلاص»، «توبه»، «تواضع»، «غیبت»، «حسد»، ….. بر اساس «حروف الفبا » و به شکل زیر تنظیم و طبقه بندی می شود- اگرچه کد های آنان به ترتیب نباشند- تا بازیابی مطالب را آسان تر کند.
3- در داخل هر برگه دان موضوع عام تعدادی فیش با «موضوعات خاص» وجود دارد که بر اساس ترتیب «منطقی» - نه ترتیب الفبایی خط تنظیم و طبقه بندی می گردد و فهرست کاملی از این موضوعات خاص روی یک یا چند فیش سفید نوشته و در داخل آن موضوع عام خود و در ابتدای آن قرار داده می شود که آن را قبلا «فهرست موضوعات خاص» یا «طرح و چهار چوب کلی موضوع عام » نامیده بودیم و فایده این نوع فهرست نویسی آن است که محقق در هنگام مراجعه به برگه دان و منظور بازیابی مطالب با مشاهده این فهرست، ااز مطالعه و ورقه زدن تک تک فیش ها بی نیاز می شود و در کمترین فرصت از موضوعات فیش برداری شده در هر برگه دان مطلع می گردد و در هنگام پژوهش نامه نویسی و یا تالیف کتاب که معمولا از روی فیش ها صورت می گیرد با مشکل بازیابی مطالب و فصل بندی و فهرست نویسی آنها رو به رو نخواهد شد.
4- به طور نمونه موضوع «اخلاص» بر اساس ترتیب منطقی – نه الفبایی – و به صورت زیر مثلا فهرست نویسی می شود:
1- در صورتی که فیش های موضوعات خاص دارای «موضوعات اخص» باشند، آنها نیز طبق ترتیب « منطقی» تنظیم طبقه بندی می شوند؛ مثلا فیش های «تعریف لغوی» پیش از فیش های «تعرف اصطلاحی خاص» قرار می گیرند، زیرا تعریف لغوی از نظر ترتیب منطقی برتعریف اصطلاحی مقدم است.
یادآوری :
1- فیش هایی که دارای موضوع خاص مشترک و یکسانی هستند با گیره کاغذ (کلیپس) و مانند آن دسته بندی و از یکدیگر تفکیک می شوند و به صورت جداگانه در همان برگه دان باقی می ماند تا در هنگام بازیابی مطالب وقت محقق ضایع نگردد.
2- در صورتی که تعداد فیش های موضوع اخص زیاد باشند، می توان فیش های موضوع خاص را به وصیله برگه راهنمایی که کمی بلند تر از ارتفاع فیش هاست، در داخل برگه دان از یکدیگر تفکیک کرد و فیش های موضوع اخص را توسط گیره کاغذ و مانند آن از یکدیگر جدا و به شکل زیر تنظیم کرد تا بازیابی آنها آسان تر باشد:
1- گاهی نمی توان فهرست یا موضوعات اخص یا اخص فیش ها را از قبل و به طور کامل تهیه کرد و یا به عبارت دیگر ترسیم چنین فهرستی در آغاز برای محقق نامعلوم و یا نا ممکن است.
در این صورت محقق در آغاز باید از تحقیقات خود فیش برداری کند و پس از پایان آن مطالعه و مرور فیش ها بپردازد و بعد از دقت و تعمق کافی، موضوعات وخاص و یا اخص فیش ها را مشخص کند و آنها را روی فیش جدانه ای بنویسید، سپس به تنظیم موضوعات خاص و یا اخص بر اساس نظمی «منطقی» بپردازد و فهرست کامل و منظمی از آنها را تهیه کند و به هر یک از موضوعات خاص و یا اخص کد های معینی اختصاص دهد.
پس از گرد آوری چنین فهرستی به دسته بندی هریک از فیش ها طبق فهرست تهیه شده از موضوعات خاص یا اخص مبادرت ورزد و در پایان بر اساس موضوعات خاص و یا اخص، تمامی فیش ها را کد گذاری کند.
اصول و نکات فیش برداری :
در فیش برداری اصول و نکات زیر را رعایت کرد:
1- مطلب مفصل و طولانی باید خلاصه شود و از نوشتن مطالب جزئی و فرعی روی فیش خودداری گردد، زیرا در این صورت از یک سو به فیش های متعددی نیازمند خواهید شد و از سوی دیگر خواندن مطالب جزئی و فرعی وقت گیر خواهد بود. البته در صورت مهم بودن تمام مطالب می توان فقط ماخذ و آدرس آن را به طور کامل روی یک فیش نوشت و در برگه دان مربوط به خود قرار داد که قبلا نیز به آن اشاره شد.
2- پشت فیش مطلبی نوشته نمی شود زیرا یک طرف به تجربه دیده شده است در هنگام مراجعه و مطالعه هر دو طرف فیش مقداری وقت ضایع می گردد و اسراف در وقت زیانش از اسراف در کاغذ بیشتر خواهد بود و با رعایت این نکته فتوکپی از فیش ها به آسانی و با هزینه کمتر صورت می پذیرد.
3- آیین نگارش و ویرایش و قواعد درست نویسی، علامت گذاری، زیبا نویسی و یا دست کم خانا نویسی و صفحه آرایی در هنگام نوشتن فیش ها رعایت شود.
4- مقداری فاصله – حدود نیم تا یک سانتی متر –در چهار طرف فیش در نظر گرفته شود تا در اثر مرور زمان و یا پارگی برگه ها، عناوین و مطالب فیش از بین نرود و نکته های ضروری به جا مانده در حاشیه آن وارد گردد.
5- همراه داشتن تعدادی فیش در مواقع مختلف برای فیش برداری، شایسته یک محقق نکته بین است، زیرا برخی گفته اند: «هر کس کاغذ و قلم به همراه خود نداشته باشد، حکمت در قلبش جای نخواهد گرفت».
6- استفاده کامل از «تمام صفحه» فیش و نوشتن مطالب با «قلم نوک ریز» به کارگیری نعداد اندکی برگه را به ارمغان خواهد داشت.
7- ممکن است در نقل مستقیم مطالب از یک ماخذ و یا ترجمه عبارت های آن به تقطیع متن و حذف مطلب با علامت سه نقطه (…) روی فیش مشخص می شوند.
8- بهتر است متن مطالب آن با «مداد» نوشته نشود، زیرا در اثر سایش دست و مانند آن مطالب فیش درهم شده یا از بین خواهند رفت.
9- در قسمت سمت راست کوچک، دو دایره کوچک با فاصله استاندارد و رایج در کلاسور های متوسط چهار حلقه ای در نظر گرفته شود تا بتوان هر دو فیش را با هم و زیر هم و پس از سوراخ کردن در کلاسور قرار داد.
10- در هنگام مطالعه باید مطابق موضوع تحقیق خود در کنار هم مطلب مهمی، علامتی گذاشت سپس در مطالعه مجدد از آن خلاصه نویسی و فیش برداری کرد که لازمه اش درک درست مطالب مهم است.
11- در قسمتی از پشت فیش به گونه ای مختصر، مشخص و معین شود که از مطالب این فیش تاکنون چند بار و در چه موضوعات و مواردی استفاده شده است، زیرا رعایت این نکته در تحقیقات و مراجعات بعدی برای محقق و فیش نویس راهنما و راه گشا خواهد بود.
چگونه مقاله نویسی را شروع کنیم؟
اگر شما دانشجو یا علاقمند به پژوهش هستید حتماً می‌دانید که این روزها تنها راه طی کردن مسیر تحصیلات تکمیلی تسلط به مقاله نویسی است.چطور مقاله نویس خوبی شویم؟
تا می‌توانید مقاله بخوانید
یک جمله قدیمی هست که می‌گوید اگر می‌خواهید موفق باشید فقط کافی است کارهایی که افراد موفق انجام داده‌اند را تکرار کنید. برای اینکه مقاله نویسی را شروع کنید باید ابتدا مقالات بسیاری را در حیطه خودتان بخوانید. برای شروع به سایت sid.ir بروید و با جستجوی یک موضوع آسان در رشته خود چند مقاله کامل را دانلود کرده و بخوانید.
یک پژوهش را عیناً تکرار کنید
شما می‌توانید یک مقاله را انتخاب و عیناً آن را انجام دهید. این کار در دنیای علم بسیار مرسوم است چرا که هر پژوهشی باید بارها تکرار شود تا بتوان در مورد آن با قطعیت نظر داد. شما می‌توانید ابزارها و پرسشنامه‌های آن پژوهش را دوباره اجرا کرده و مطابق با آن مقاله، خودتان شروع به نوشتن مقاله کنید.
از همایش‌ها شروع کنید
همایش‌ها را می‌توان یک کلاس آموزش مقاله نویسی دانست. برخلاف نظر برخی افراد، همایش‌ها به درد نخور نیستند. حداقل فایده آنها این است که بسیاری از دانشجویان مقاله نویسی را از ارسال مقاله برای همایش شروع می‌کنند. در همین سایت صدها همایش معرفی شده است. یکی را انتخاب کنید و یک مقاله هر چند ضعیف را برای آن ارسال نمایید. حداکثر چیزی که از دست خواهید داد این است که مقاله شما رد خواهد شد. همچنین می‌توانید در چند همایش بدون ارائه مقاله شرکت کنید.
هرچه زودتر یک مقاله بد بنویسید
منظور ما این است که نوشتن یک مقاله هر چند که ضعیف و بسیار ابتدایی باشد، از ننوشتن آن بهتر است. حتی می‌توانید همین امروز یک مقاله بنویسید.
از دانشجویان دیگر کمک بخواهید
یک مقاله را با قلم خود بنویسید. از یک دانشجو یا همکلاسی که قبلاً مقاله نوشته است بخواهید مقاله شما را بخواند و اشکالات آن را به صورت کامنت برای شما بنویسد. این کامنت‌ها بهترین و بهترین ابزار برای یادگیری مقاله نویسی هستند و شما با استفاده از این روش یک مقاله نویس عالی خواهید شد.
یک چارچوب مقاله تهیه کنید
اکثر مقالات ساختار استانداردی دارند. فقط کافی است ساختار یک مقاله را پیدا کنید و مطالب تان را در آن بنویسید. ساختار مقاله علمی را در لیست مطالب آموزشی سایت ببینید.
فعلا جزئیات را کنار بگذارید
یک مقاله علمی جزئیات بسیار زیادی دارد. لازم نیست اولین مقاله شما کامل‌ترین مقاله باشد. اینکه اسامی جداول یا نمودارها چگونه باشد، یک ابزار را چگونه گزارش کنید، در مقدمه به چه پژوهش‌هایی اشاره کنید و مواردی از این دست برای شروع نگارش یک مقاله لازم نیست. کم کم و با نوشتن هر مقاله قدرت قلم شما بهتر خواهد شد.
زیاد کمال طلب نباشید
قرار نیست همه کارهای یک مقاله را به تنهایی انجام دهید. لازم نیست حتماً تمام نرم افزارهای آماری را بلد باشید تا یک مقاله بنویسید. اگر قرار بود یک نفر به تنهایی مقاله بنویسید پس چرا اکثر مقالات چندین اسم دارند؟ حتی بسیاری از پژوهشگران بسیار مطرح هم نرم افزارهای آماری را بلد نیستند. بنابراین سعی کنید از دوستان‌تان کمک بخواهید و اولین مقاله را به صورت تیمی بنویسید.
کارگاه مقاله نویسی خوب است اما
شرکت در کارگاه‌ها یا دوره‌هایی که آموزش مقاله نویسی می‌دهند خوب است اما به یک شرط. اینکه اول مقاله نویسی را شروع کنید و اصول اصلی آن را یاد بگیرید و سپس برای تکمیل دانش خود در آنها شرکت کنید. متاسفانه تجربه نشان داده است که این کارگاه‌ها تاثیر زیادی در مقاله نویسی ندارند. البته نه به دلیل کیفیت کارگاه، بلکه به دلیل اینکه خیلی‌ها بدون هدف و بدون داشتن تجربه شروع مقاله نویسی در آنها شرکت می‌کنند.
نکته پایانی در آموزش مقاله نویسی
خوب، اگر شما به این نکات عمل کنید ما قول می‌دهیم که یک سال بعد چند مقاله خواهید داشت. توصیه پایانی ما این است که هر چه زودتر دست به کار شوید و اولین مقاله خود را بنویسید. فراموش نکنید که این کار خیلی هم آسان نیست اما سخت هم نیست. اگر شما دانشگاه قبول شده‌اید پس هوش، استعداد، توانایی و دانش نوشتن یک مقاله را دارید.
منبع:www.pajooheh.ir
آخرین نظرات