معاونت پژوهش مدرسه علمیه کوثر قزوین

 از مسائل مهم دیگری که در فیش برداری و استفاده صحیح و سریع از فیش ها در مراجعات بعدی باید بدان توجه شود روش طبقه بندی و باریابی فیش هاست.

طبقه بندی و تنظیم فیش ها ممکن است بر اساس «موضوع» یا «نام مولف» یا « انواع کتاب و ماخذ» و یا «تاریخ و زمان» صورت گیرد، ولی دسته بندی فیش ها در تحقیقات و مطالعات غالبا بر اساس «موضوع» به شکل زیر خواهد بود:

1- «موضوعات کلی» مانند اخلاق، فقه، تاریخ، فیزیک، شیمی، ریاضی و نظیر ان بر اساس « حروف الفبا» تنظیم می گردد و برای هر کدام یک «برگه راهنما» که مقداری بلند تر است در نظر گرفته می شود تا بازیابی مطالعات و تحقیقات ساده تر گردد.

البته می توان رده بندی ده گانه «دیوئی» را که شامل عناوین «آثار کلی و متفرقه»، «فلسفه»، «دین»، نعلوم اجتماعی»، «زبان علوم خالص»، «علوم عملی»، «هنر ها»، «ادبیات و تاریخ» است، به کار گرفت ولی همانگونه که قبلا گفته شد در تحقیقات ساده و متوسط به موضوعات کلی دیوئی نیازی نیست .

2- بعد از برگه راهنمای موضوعات کلی، هر یک از برگه دان های «موضوعات عام» طبق «حروف الفبا »تنظیم می شوند؛مثلا بعد از برگه راهنمای موضوع کلی «اخلاق» برگه دان های مربوط به موضوعات عام از قبیل «اخلاص»، «توبه»، «تواضع»، «غیبت»، «حسد»، ….. بر اساس «حروف الفبا » و به شکل زیر تنظیم و طبقه بندی می شود- اگرچه کد های آنان به ترتیب نباشند- تا بازیابی مطالب را آسان تر کند.

3- در داخل هر برگه دان موضوع عام تعدادی فیش با «موضوعات خاص» وجود دارد که بر اساس ترتیب «منطقی» - نه ترتیب الفبایی خط تنظیم و طبقه بندی می گردد و فهرست کاملی از این موضوعات خاص روی یک یا چند فیش سفید نوشته و در داخل آن موضوع عام خود و در ابتدای آن قرار داده می شود که آن را قبلا «فهرست موضوعات خاص» یا «طرح و چهار چوب کلی موضوع عام » نامیده بودیم و فایده این نوع فهرست نویسی آن است که محقق در هنگام مراجعه به برگه دان و منظور بازیابی مطالب با مشاهده این فهرست، ااز مطالعه و ورقه زدن تک تک فیش ها بی نیاز می شود و در کمترین فرصت از موضوعات فیش برداری شده در هر برگه دان مطلع می گردد و در هنگام پژوهش نامه نویسی و یا تالیف کتاب که معمولا از روی فیش ها صورت می گیرد با مشکل بازیابی مطالب و فصل بندی و فهرست نویسی آنها رو به رو نخواهد شد.

4- به طور نمونه موضوع «اخلاص» بر اساس ترتیب منطقی – نه الفبایی – و به صورت زیر مثلا فهرست نویسی می شود:

 1- در صورتی که فیش های موضوعات خاص دارای «موضوعات اخص» باشند، آنها نیز طبق ترتیب « منطقی» تنظیم طبقه بندی می شوند؛ مثلا فیش های «تعریف لغوی» پیش از فیش های «تعرف اصطلاحی خاص» قرار می گیرند، زیرا تعریف لغوی از نظر ترتیب منطقی برتعریف اصطلاحی مقدم است.

یادآوری :

1- فیش هایی که دارای موضوع خاص مشترک و یکسانی هستند با گیره کاغذ (کلیپس) و مانند آن دسته بندی و از یکدیگر تفکیک می شوند و به صورت جداگانه در همان برگه دان باقی می ماند تا در هنگام بازیابی مطالب وقت محقق ضایع نگردد.

2- در صورتی که تعداد فیش های موضوع اخص زیاد باشند، می توان فیش های موضوع خاص را به وصیله برگه راهنمایی که کمی بلند تر از ارتفاع فیش هاست، در داخل برگه دان از یکدیگر تفکیک کرد و فیش های موضوع اخص را توسط گیره کاغذ و مانند آن از یکدیگر جدا و به شکل زیر تنظیم کرد تا بازیابی آنها آسان تر باشد:

  1- گاهی نمی توان فهرست یا موضوعات اخص یا اخص فیش ها را از قبل و به طور کامل تهیه کرد و یا به عبارت دیگر ترسیم چنین فهرستی در آغاز برای محقق نامعلوم و یا نا ممکن است.

در این صورت محقق در آغاز باید از تحقیقات خود فیش برداری کند و پس از پایان آن مطالعه و مرور فیش ها بپردازد و بعد از دقت و تعمق کافی، موضوعات وخاص و یا اخص فیش ها را مشخص کند و آنها را روی فیش جدانه ای بنویسید، سپس به تنظیم موضوعات خاص و یا اخص بر اساس نظمی «منطقی» بپردازد و فهرست کامل و منظمی از آنها را تهیه کند و به هر یک از موضوعات خاص و یا اخص کد های معینی اختصاص دهد.

پس از گرد آوری چنین فهرستی به دسته بندی هریک از فیش ها طبق فهرست تهیه شده از موضوعات خاص یا اخص مبادرت ورزد و در پایان بر اساس موضوعات خاص و یا اخص، تمامی فیش ها را کد گذاری کند.

 اصول و نکات فیش برداری :

در فیش برداری اصول و نکات زیر را رعایت کرد:

1- مطلب مفصل و طولانی باید خلاصه شود و از نوشتن مطالب جزئی و فرعی روی فیش خودداری گردد، زیرا در این صورت از یک سو به فیش های متعددی نیازمند خواهید شد و از سوی دیگر خواندن مطالب جزئی و فرعی وقت گیر خواهد بود. البته در صورت مهم بودن تمام مطالب می توان فقط ماخذ و آدرس آن را به طور کامل روی یک فیش نوشت و در برگه دان مربوط به خود قرار داد که قبلا نیز به آن اشاره شد.

2- پشت فیش مطلبی نوشته نمی شود زیرا یک طرف به تجربه دیده شده است در هنگام مراجعه و مطالعه هر دو طرف فیش مقداری وقت ضایع می گردد و اسراف در وقت زیانش از اسراف در کاغذ بیشتر خواهد بود و با رعایت این نکته فتوکپی از فیش ها به آسانی و با هزینه کمتر صورت می پذیرد.

3- آیین نگارش و ویرایش و قواعد درست نویسی، علامت گذاری، زیبا نویسی و یا دست کم خانا نویسی و صفحه آرایی در هنگام نوشتن فیش ها رعایت شود.

4- مقداری فاصله – حدود نیم تا یک سانتی متر –در چهار طرف فیش در نظر گرفته شود تا در اثر مرور زمان و یا پارگی برگه ها، عناوین و مطالب فیش از بین نرود و نکته های ضروری به جا مانده در حاشیه آن وارد گردد.

5- همراه داشتن تعدادی فیش در مواقع مختلف برای فیش برداری، شایسته یک محقق نکته بین است، زیرا برخی گفته اند: «هر کس کاغذ و قلم به همراه خود نداشته باشد، حکمت در قلبش جای نخواهد گرفت».

6- استفاده کامل از «تمام صفحه» فیش و نوشتن مطالب با «قلم نوک ریز» به کارگیری نعداد اندکی برگه را به ارمغان خواهد داشت.

7- ممکن است در نقل مستقیم مطالب از یک ماخذ و یا ترجمه عبارت های آن به تقطیع متن و حذف مطلب با علامت سه نقطه (…) روی فیش مشخص می شوند.

8- بهتر است متن مطالب آن با «مداد» نوشته نشود، زیرا در اثر سایش دست و مانند آن مطالب فیش درهم شده یا از بین خواهند رفت.

9- در قسمت سمت راست کوچک، دو دایره کوچک با فاصله استاندارد و رایج در کلاسور های متوسط چهار حلقه ای در نظر گرفته شود تا بتوان هر دو فیش را با هم و زیر هم و پس از سوراخ کردن در کلاسور قرار داد.

10- در هنگام مطالعه باید مطابق موضوع تحقیق خود در کنار هم مطلب مهمی، علامتی گذاشت سپس در مطالعه مجدد از آن خلاصه نویسی و فیش برداری کرد که لازمه اش درک درست مطالب مهم است.

11- در قسمتی از پشت فیش به گونه ای مختصر، مشخص و معین شود که از مطالب این فیش تاکنون چند بار و در چه موضوعات و مواردی استفاده شده است، زیرا رعایت این نکته در تحقیقات و مراجعات بعدی برای محقق و فیش نویس راهنما و راه گشا خواهد بود.