بسط یا گسترش معنایی:افزودن معنی به اطلاعات تازه برای ربط دادن آنها به اطلاعات قبلی این کار از راه افزودن جزئیات بیتر به مطالب تازه خلق مثال‌ها و موردهایی برای آن اجام می‌شود. نیز در 2 سطح قابل بررسی است:
1.راهبرد گسترش ویژه مطالی ساده و پایه: استفاده از واسطه‌ها از طریق واسطه‌ها می‌توان بین مطالب غیر مرتبط روابط معنی‌دار برقرار کرد. مثل شانه و لیوان – پا و صندلی – چکش و ساعت برای نمونه شانه در لیوان است.
2. تصویرسازی ذهن: برقراری ارتباط معنی‌دار بین مطالب از طریق ایجاد یک رابطه‌ی ذهنی بین آنها مثلاً گوجه‌فرنگی از میوه‌جات است.
3.روش مکان‌ها: یادگیرنده مکان اشیاء را در ذهن خود مجسم می‌کند.
4. کلمه‌ی کلید: با استفاده از یک کلمه آشنا دو کلمه به هم ربط داده می‌شود. کلمه بیگانه bill بیل به معنای قبض آب. یک کلمه در زبان فارسی پیدا کنید فرض کنید ان کلمه بیل کشاورزی باشد و بعد یک بیل را که قبض آب یا برق در آن قرار دارد مجسم می‌کنید می‌گویند معنی آن کلمه بیگانه است قبض است.
5. سرواژه: به واژه یا کلمه‌ای گفته می‌شود که از ترکیب حروف اول تعدادی واژه‌ی دیگر به وجود می‌آید . مانند(ناجا)
راهبردهای گسترش ویژه مطالب پیچیده: از قبیل یاداشت‌برداری، خلاصه کردنع علامت‌گذاری و حاشیه‌نویسی، قیاس‌گری، قیاس کار قلب به تلمبه
3.سازماندهی: نوعی راهبرد گسترش معنایی است تفاوت آن با دیگر راهبردها این است که یادگیرنده در راستا از راهبر و سازماندهی، برای معنی‌دار ساختن یادگیری، به مطالب نوعی چارچوب یا ساختار سازمانی تحمیل می‌کند .
یکی از راه‌های سازماندهی مطالب، نقشه مفهومی است: یک روش خلاصه‌گونه برای مرتب کردن و به هم ربط دادن اطلاعات است که از خطوط، کلماتع علائم، نمادها و مانند اینها استفاده می‌شود.
منبع : روشهای یادگیری،نویسنده: علی اکبر سیف.
آخرین نظرات