عنوان: آموزه‌های اخلاقی ادعیۀ قرآنی
استاد راهنما: سرکار خانم ساره شیخی
پژوهشگر: ام‌البنین کلهر (حائز رتبه برتر)
دعا به تصدیق قرآن کریم یکی از امور فطری بوده و مهم‌ترین وسیلۀ ارتباط بندگان با خداوند عالم است. زیباترین دعا، آن دعایی است که خداوند در قرآن به انسان آموزش داده است. آموزه‌های اخلاقی موجود در دعاهای قرآنی آنها را از سایر ادعیه متمایز کرده، براین اساس دعاهای قرآنی یکی از غنی‌ترین منابع راهیابی به دو اصل مهم تزکیه و تعلیم است. نوع گردآوری مطالب کتابخانه‌ای بوده از روش توصیفی استفاده شده است. از منابع تفسیری مانند المیزان و از کتاب‌های اخلاقی معراج السعاده و کتاب ترجمه جامع السعاده بهره برده شده است. تحقیق حاضر پس از بیان مبانی و مفاهیم دعا و اخلاق به ذکر مضامین دعاهای قرآن پرداخته و جهت بررسی آموزه‌های اخلاقی دعاهای قرآنی رابطۀ انسان را بر حسب طرف رابطه، به دو گونۀ فردی و اجتماعی تقسیم کرده است. در رابطۀ فردی، حالات فرد در مواجه با خود و خالقش و در رابطۀ اجتماعی، روابط فرد با مخلوق بررسی شده است. بر این اساس علم اخلاق بر دو حوزه مشتمل شده است: اخلاق فردی، اخلاق اجتماعی. در حوزۀ اخلاق فردی از طلب علم، طلب توفیق شکرگزاری، استغفار و توکّل بحث شده است. در حیطۀ اخلاق اجتماعی سه بعد اخلاق اقتصادی که در آن به درخواست حسنه، اشاره شده، در بعد اخلاق سیاسی که در آن درخواست امنیّت و حکومت بی‌نظیر مورد توجّه قرار گرفته است و در بعد اخلاق خانوادگی درخواست توفیق رعایت حقوق والدین و فرزندان مورد بررسی قرار گرفته است.
واژگان کلیدی: دعا، اخلاق، ادعیه قرآنی، اخلاق فردی، اخلاق اجتماعی.
واحد پژوهش حوزه علمیه کوثر قزوین
آخرین نظرات